zanat-atak #1: kim bu bansky? // martha kılıç

ingiliz grafiti sanatçısı ve uluslararası muzip şahsiyet banksy, hiçbir yerde kendini göstermeyerek ve hiçbir açıklama yapmayarak, bir yandan büyük ölçüde anonim kalırken dünyanın en tanınmış sanatçılarından biri olmayı başardı. sokak sanatı’nın inançlarına sadık kalarak, kitleler için kalabalık ve kamusal düzeyde yankı uyandıran sosyal, politik ve hümanist mesajlar oluşturmak için hiciv, yıkım, kara mizah ve ironiyi kullanan hem kalıcı hem de geçici ünlü bir eser bütünü inşa etti. evrensel olarak aşina olunan stili, onu sadece sprey kutusu olan bir adamdan kendi başına son derece yaratıcı bir sanatçıya yükselten imzalı bir şablon estetiği üzerine kurulmuştur. gerilla-tarzı çalışmalarını uygulanabilir bir sanat biçimi olarak ana akımın kafasına fırlatmakta üstüne yoktur.

Başarıları

Banksy’nin sanatı, kapitalizm, reklamcılık, politika ve insanlık hakkındaki mesajlarının altında yatan ciddiyeti düşünmeleri için izleyicileri kandırmak üzere mizahı ve alaycı zekayı kullanma becerisinde yatmaktadır. Onu sanat kisvesi altında güçlü bir sosyal arabulucu rolüne yükselten, çağımızla ilgili cüretkar, göze batan gerçeklerle birleşen bu masum tuhaflık duygusudur.

Ne kadar meşhur da olsa, Banksy’nin seçtiği tuval, sanatının herhangi bir sosyal sektör, izleyici ya da pazarda ticarileştirilmeye karşı direncini koruyarak gerilla tarzında ‘ortaya çıkabildiği’ sokak ve doğaçlama kamusal alanlar olmaya devam etmektedir.

Anonimlik Banksy’nin ana çalışma yöntemi olmuştur, çünkü sanatçının ünlü olma statüsünü ortadan kaldırır ve bunun yerine sanat eserine odaklanmaya zorlar. Bu aynı zamanda kişinin, sonuçlarına aldırmaksızın, özür dilemeden gerçeğini söyleme özgürlüğüne de olanak tanır.

Kaderin ironik bir cilvesi olarak, Banksy’nin yıkıcı tavrı, dünya onun kendine özgü tarzını ve sanatsal tanınmaya yönelik herhangi bir ego güdüsünün olmadığını fark ettikçe, ana akım kabulüne geçişini daha da ilerletti. Sanatçının kendisi, sanatının inşa etmeyi amaçladığından farklı olmayan bir köprü haline geldi.

Grafiti yasadışı olduğu için Banksy’nin çalışmaları sosyal alanda kamusal sanat ile vandalizm arasındaki çizgiler hakkında sorular sormaya devam ediyor. Banksy’nin bir binanın kenarına yaptığı çalışma koleksiyonluk, korunan bir parça haline gelirken, daha az tanınan bir başka sokak sanatçısı benzer bir eylemi gerçekleştirdiği için hapse atılıyorsa, bu şöhretin sağladığı ikiyüzlülük hakkında ne anlama geliyor?

Çocukluk

Gerçek kimliğini bir sır olarak saklamaya devam eden Banksy’nin gençliği hakkında çok az şey bilinmektedir. 1990’larda ve 2000’lerin başında Easton Cowboys futbol kulübünde (kaleci olarak) oynadığı bildirilmektedir. Easton Cowboys’un bir diğer uzun süreli üyesi Will Simpson’a göre Banksy 2001 yılında takımla birlikte Meksika’ya turneye gitmiş ve oynadıkları topluluklarda “Meksika’nın güneybatısındaki Chiapas’ta su projeleri için para toplamak amacıyla çekilişle satılan” bir resim de dahil olmak üzere bir dizi duvar resmi yapmıştır.

Banksy’nin eski okul arkadaşları ve ortakları olduğu iddia edilen bazı kişilerin araştırmaları ve Banksy’nin eserlerinin coğrafi konumlarının işaret ettiği üzere, sanatçının Bristol Katedral Okulu’nun eski öğrencilerinden Robin Gunningham olduğuna inanılıyor. Banksy’nin tek bir kişi olmaktan ziyade yedi sanatçıdan oluşan bir ekip olduğu yönünde spekülasyonlar da bulunmaktadır.

Eğitim ve Erken Dönem Eğitimi

Anonimliği nedeniyle Banksy’nin eğitimi ya da sanat eğitimi hakkında pek bir şey söylenemez. Yine de, kariyerinin çok erken dönemlerinden itibaren, savaş karşıtı, kapitalizm karşıtı ve düzen karşıtı mesajlar oluşturmak için tartışmalı ve mizahi görselleri birleştiren kendine özgü bir ses geliştirmek için orijinal görüntüleri kullanma konusunda yaratıcı bir yeterlilik buluyoruz.

1990’ların başında Banksy, memleketi Bristol’da DryBreadZ Crew (DBZ) ile serbest grafiti sanatçısı olarak çalışmaya başladı. 1994 yılı civarında, daha sonra Massive Attack grubunun kurucu üyesi olan sokak sanatçısı 3D’den esinlenerek şablon sanatına yöneldi. Şablonlar geleneksel olarak elle çizilir ya da asetat veya kart stoğu üzerine basılır ve daha sonra elle kesilir. Şablonlar daha sonra duvar gibi bir yüzeye yapıştırılır ve sprey boyayla boyanır. Şablon çıkarıldığında görüntü kalır. Bu ilk imza aracı Banksy’nin eserlerini anında gerçekleştirmesini sağladı. Birçok sokak sanatçısı gibi o da maymunlar, polisler, askerler, isyancılar, çocuklar ve yaşlılar gibi sık tekrarlanan motifleri kamusal alanlara damgasını vurmak için benimsedi ve kısa sürede takipçi toplamaya başladı. Bristol ve Londra’da bu ikonik şablonlu imgeleri çoğaltarak, sokak sanatı topluluğunun ve halkın dikkatini hızla çekti.

Prototip bir sokak sanatçısı olan Banksy, kamusal alana yönelik vandalizmini ve şehri tuval olarak kullanmasını, “Brandalizm” ya da “kamusal alanda size görüp görmeme seçeneği bırakmayan herhangi bir reklam” olarak adlandırdığı şeye doğrudan bir yanıt olarak gerekçelendirdi… Mahallelerimizi gerçekten kirleten insanlar, mallarını satın almadığımız sürece kendimizi yetersiz hissetmemizi sağlamak için binalara ve otobüslere dev sloganlar karalayan şirketlerdir. Mesajlarını her yerden yüzünüze haykırabilmeyi beklerler ama asla karşılık vermenize izin verilmez. Kavgayı onlar başlattı ve duvar da onlara karşılık vermek için tercih edilen bir silah.”

Banksy de selefi sokak sanatçısı Blek le Rat gibi sanatında sık sık fareleri kullanmıştır: “Paris sokaklarına küçük fareler püskürtmeye başladım çünkü fareler şehirlerde yaşayan tek vahşi hayvanlardır ve insan ırkı yok olup öldüğünde sadece fareler hayatta kalacaktır.” Banksy’nin çalışmalarında, (çoğu insan için hastalık ve istila ile ilişkilendirilen) bu gece yaratıkları, yasadışı işlerini karanlığın örtüsü altında tamamlayan sanatçının bir tür takma adı veya otoportresi olarak anlaşılabilir.

Banksy, “Kendinizi kirli, önemsiz ya da sevilmemiş hissediyorsanız, fareler iyi bir rol modeldir. İzin almadan var olurlar, toplum hiyerarşisine saygıları yoktur ve günde 50 kez seks yaparlar” dedi. “Sıçan” kelimesi aynı zamanda “sanat” kelimesinin de anagramıdır, ancak Banksy birileri ona bu gerçeği fark ettirmeden önce birkaç yıl boyunca sıçan resmi yaptığını itiraf etmiştir. Sıçanlar aynı zamanda insanların derin nefretine direnen ve hayatta kalma becerilerine sahip nadir haşerelerdir – tıpkı otoriteden kaçan ve genellikle karanlığın örtüsü altında faaliyet gösteren Sokak Sanatçıları gibi.

1990’larda Banksy ve çalışmalarını fotoğraflamaya başlayan Bristol’lu fotoğrafçı Steve Lazarides ile tanıştı ve daha sonra 2009 yılına kadar onun menajeri oldu. Lazarides kısa bir süre önce şunları söyledi: “1997 yılında bu pasaklı, huysuz adamla ilk tanıştığımda, 20 yıl sonra kendi kuşağının en ünlü sanatçısı olacağını ve eserlerinin okul müfredatlarında okutulacağını asla tahmin edemezdim.” Ayrıca şöyle diyor: “Onunla [Banksy] 11 muhteşem yıl boyunca çalıştım, bu süre zarfında sanat kuralları kitabındaki her kuralı ve birkaç yasayı çiğnedik. O zamandan beri küresel bir süperstar haline geldi ve insanları şok etme ve kıkırdatma yeteneğini korudu.”

Banksy’nin Lazarides’le olan profesyonel ilişkisi sona erdikten sonra, eserlerinin tek temsilcisi ve irtibat kişisi olarak hareket eden, eserlerinin kime ait olduğunu doğrulamaktan ve alıcılara menşe belgeleri vermekten sorumlu olan Pest Control adlı kendi organizasyonunu kurdu.

Olgunluk Dönemi

2000’li yılların başında Banksy, sokakları boyamaktan şakacı projeler üretmeye, köklü sanat kurumlarında kamusal müdahaleler sahnelemeye ve sergiler düzenlemeye evrilirken, bir yandan da kamusal alanda dikkatle gizlenmiş görünmezliğini koruyarak izinsiz kamusal çalışmalarına devam etti. Bu çabaların çoğu, bir meta olarak sanatla dalga geçiyor ya da ana akım kitlesel dağıtım yoluyla popüler kültürü zorla besleme biçimimiz hakkında belirli açıklamalar yapıyor ve pazarlama, siyasi veya medya mesajlarını gerçek olarak tüketme konusundaki ortak suçluluğumuza meydan okuyordu.

2000’lerin başında Banksy, izinsiz kamusal müdahalelerine devam etmenin yanı sıra, köklü sanat kurumlarında sergiler düzenlemeye ve müdahalelerde bulunmaya başladı. Örneğin, 100.000 adet sahte 10 sterlinlik İngiliz banknotu üretmiş, üzerine Galler Prensesi Diana’nın bir fotoğrafını koymuş ve metni “Banksy of England” olarak güncellemiştir.

Mart 2005’te Modern Sanat Müzesi, Metropolitan Sanat Müzesi, Manhattan’daki Amerikan Doğa Tarihi Müzesi ve Brooklyn’deki Brooklyn Müzesi’ne gizlice sanat eserlerinin değiştirilmiş versiyonlarını (indirimli bir çorba kutusunun Warhol-vari bir resmi gibi) yerleştirdi.

Banksy, 2006 yılının Ağustos/Eylül aylarında, Paris Hilton’un ilk CD’si Paris’in yaklaşık 500 kopyasını, kendi kapak resmiyle (Hilton’u üstsüz gösterecek şekilde Photoshop’lanmış) değiştirerek İngiltere’deki 48 plak dükkanına yerleştirdi. Diğer versiyonlarda da yer aldı: Paris’i Chihuahua’sıyla, Paris’i Tinkerbell’in kafasını kendi kafasının yerine koyarken ya da Paris’i bir grup evsizin arasında lüks bir arabadan inerken gösteren ve “Başarının %90’ı sadece ortaya çıkmaktır” başlığını içeren versiyonlar. Müzik parçalarına “Neden Ünlüyüm?” gibi başlıklar verildi. “Ben Ne Yaptım?” ve “Ben Ne İçin Varım?” Halk, mağazalar CD’leri kaldırmadan önce gerilla CD’den çok sayıda kopya satın aldı. Satın alınan kopyalar çevrimiçi açık artırma sitelerinde 750 sterline kadar satıldı.

Eylül 2006’da Banksy şişme bir bebeğe turuncu bir tulum, siyah bir başlık ve kelepçeler giydirerek Guantanamo Körfezi gözaltı kampındaki bir tutukluya benzetti. Daha sonra bebeği Anaheim, Kaliforniya’daki Disneyland tema parkındaki Big Thunder Mountain Railroad yolculuğunun altına yerleştirdi ve yolculuk kapatılıp figür kaldırılmadan önce 90 dakika boyunca burada kaldı. Banksy, siyasi gerçekliğin sert bir sembolünü dikkat çeken bir kaçış ortamına yerleştirerek, gözlerimizi tamamen kapalı tutma eğilimimize dikkat çekiyordu.

Banksy, 2006 yılında Los Angeles’ta gerçekleştirdiği ve aralarında Brad Pitt ve Angelina Jolie’nin de bulunduğu ünlülerin katıldığı Barely Legal sergisinde, arkasındaki duvar kağıdıyla aynı kırmızı ve altın rengi çiçek desenlerine boyanmış Tai adında 38 yaşında canlı bir dişi Hint fili kiralamıştı. Bu “odadaki fil”, dünya çapında yoksulluğa karşı süregelen cehaletimizi hatırlatmayı amaçlıyordu. Hak savunucularının şikâyetleri üzerine fil gösterinin son gününde boyanmadı, ancak bakıcıları filin “birçok filmde oynadığını [ve] makyaja alışkın olduğunu”, yani boyanmasının bir kötü muamele olmadığını söyledi.

Londra’da, 3-5 Mayıs 2008 hafta sonu Banksy, The Cans Festival (ünlü Fransız film festivali Cannes’ın kelime oyunu) başlıklı bir sergiye ev sahipliği yaptı. Dünyanın dört bir yanından (Brooklyn’den Faile, Hollanda’dan Bandit, Arjantin’den Run Don’t Walk ve Avustralya’dan James Dodd gibi) stencil sanatçıları, başkalarınınkini örtmediği ya da engellemediği sürece kendi özgün sanat eserlerini yapmaya davet edildiler. Yarışma, Londra Waterloo istasyonunun altında eskiden Eurostar tarafından kullanılan bir karayolu tünelinde gerçekleştirildi. Çalışmalar tamamlanırken yer gizli tutuldu ve ancak daha sonra halka açıklandı. Eurostar, olayın ardından en az altı ay boyunca çalışmaları olduğu gibi bırakmayı kabul etti.

Ağustos 2008’de, Katrina Kasırgası ve buna bağlı setlerin yıkılması felaketinden üç yıl sonra, Banksy New Orleans, Louisiana’da, çoğunlukla henüz onarılmamış binalar üzerinde bir dizi çalışma üretti. “Katrina’dan üç yıl sonra temizlik operasyonunun durumu hakkında bir açıklama yapmak istedim” dedi. Ayrıca, kendisine göre “Louisiana eyaletindeki en iyi resim yüzeyini” sunan yeniden inşa edilmiş set duvarına da resim yaptı.

13 Haziran 2009 tarihinde Bristol Şehir Müzesi ve Sanat Galerisi’nde Banksy Bristol Müzesi’ne Karşı sergisi açıldı. Sergide animatronikler, heykeller ve enstalasyonlar da dahil olmak üzere 100’den fazla sanat eseri (78’i yeni eser) yer aldı. Sergi ilk hafta sonunda 8.500’ün üzerinde, on iki hafta boyunca ise 300.000’in üzerinde ziyaretçi çekti.

Aralık 2009’da Banksy, 2009 Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı’nın bitişini küresel ısınma üzerine dört duvar resmi çizerek kutladı. Bunlardan biri suya batırılmış “Küresel ısınmaya inanmıyorum” ifadesini içeriyordu.

Banksy, Londra Hayvanat Bahçesi’nde penguenlerin bulunduğu bölüme tırmanarak 7 fit yüksekliğinde harflerle “Balıklardan sıkıldık” yazdı. Ayrıca “Dışarı çıkmak istiyorum. Burası çok soğuk. Bakıcı kokuyor. Sıkıcı, sıkıcı, sıkıcı.” mesajını fil kafesine bıraktı.

2010 yılında Banksy, Los Angeles’a yaptığı birkaç ziyarette hevesli sokak sanatçısı Thierry Guetta’yı asistan ve belgeselci olarak işe aldıktan sonra eserleri film yapımcılığına doğru genişledi. Banksy, Guetta’yı sanat yapmaya teşvik etti ve Guetta da Banksy’yi yakından takip ederek sonunda markalaşmış grafiti sanatçısı Bay Brainwash oldu. Bu yolculuk Banksy’nin 2010 yılında Oscar’a aday gösterilen Exit Through the Gift Shop belgeselinin odak noktası oldu. Banksy adaylık hakkında bir açıklama yaparak şunları söyledi: “Bu büyük bir sürpriz… Ödül törenleri kavramını kabul etmiyorum, ancak aday gösterildiklerim için bir istisna yapmaya hazırım. Evimde en son altın boyayla kaplı çıplak bir adam olduğunda o bendim.”

Banksy, 21 Ağustos – 27 Eylül 2015 tarihleri arasında Weston-super Mare, Birleşik Krallık’ta Dismaland’i açtı. Damien Hirst ve Jenny Holzer gibi sanatçıların da yer aldığı büyük ölçekli grup sergisi, Disneyland’in karanlık ve çarpık bir yorumuydu. Geçici tema parkında kasvetli bir kale ve devrilmiş bir Sindirella arabası yer alıyordu.

Yine 2015 yılında Banksy, Suriyeli mülteci krizine yanıt olarak, Fransa’nın “cangıl “ı olarak adlandırılan ve ülkeye girmeye çalışan göçmenlerin yoğun olarak bulunduğu Calais bölgesinde birkaç duvar resmi yaptı. Bu duvar resimlerinden biri ironik bir şekilde Apple’ın kurucusu Steve Jobs’u tasvir ediyordu, çünkü sanatçının tanımladığı gibi, “Genellikle göçün ülke kaynaklarını tükettiğine inanmaya yönlendiriliyoruz, ancak Steve Jobs Suriyeli bir göçmenin oğluydu. Apple dünyanın en karlı şirketi, yılda 7 milyar dolardan fazla vergi ödüyor – ve sadece Humus’tan genç bir adama izin verdikleri için varlar.”

2017 yılında Banksy, sanatçılar Sami Musa ve Dominique Petrin ile işbirliği yaparak Beytüllahim’de gerçek bir konaklama mekânı olan Walled Off Hotel’i tasarladı ve sanatçının Filistin’deki İngiliz kontrolünün 100. yıldönümünü kutlamak için finanse etmesini sağladı. Aynı zamanda bir sanat galerisine de ev sahipliği yapan otel, prototip tatil manzaraları yerine, yatak odalarının her birinin doğrudan baktığı bir duvarla sıkıca çevriliydi. Banksy’nin çalışmaları sosyal adaleti destekleyen görüşlere açık bir eğilim gösterse de, bu coğrafi bölgede yaratılan eserler, tek taraflı, bazen sınırda anti-semitik mesajları nedeniyle Change.org gibi kişi ve kuruluşlar tarafından eleştirildi.

2018’de Banksy, beş yıllık bir aradan sonra New York’a dönerek, yeni eserlerle halkı heyecanlandıran bir grafiti çılgınlığına imza attı. Büyük bir saat kadranının etrafında koşan alametifarikası fare gibi bazı eserler çabucak yıkılırken, Bowery Duvarı’ndaki tutuklu Kürt sanatçı Zehra Doğan’ın portresi gibi diğerleri şehrin dokusunda benimsenen eserler haline geldi.

2018’in sonu Banksy’nin sanatsal dehasını gün ışığına çıkaracak, sanat dünyasının tıkanmış temellerini sarsan, önceden planlanmış unutulmaz bir eşek şakasına sahne olacaktı. Banksy’nin önceki eserlerinden biri olan Balon Kız, Sotheby’s müzayedesinde 1,04 milyon sterline satıldı, ancak tam tokmağın sesiyle eserin satıldığı onaylanırken, resim çerçevesinin içinden bir alarm sesi duyuldu ve eser içine gömülmüş bir parçalayıcıdan geçmeye başladı. Bu antik olay, bir müzayedenin ortasında gerilla tarzında yaratılan ilk sanat eserinin sunulması olarak tarihe geçecekti.

Bu olay aynı zamanda Banksy’nin yaklaşık yirmi yıllık kariyerinde bir evrimi temsil edecek, sanatçının katı anonimliği yerini somut olarak dünya çapında tanınırlığa bırakacak ve kaçınılmaz olarak eserlerinin gelecekteki seyrini değiştirecekti. Artık yeraltı sokak sanatının gizlilik kodlarıyla desteklenmeyen Banksy, inkar edilemez bir şekilde tanıdık, kabul edilmiş, kolayca tanınan ve halk tarafından aranan biri haline gelmişti. Bu durum 2018’de Galler’de bir garajın üzerine Season’s Greetings adlı duvar resmini yaptığında göz kamaştırıcı bir şekilde netleşti. İki taraflı eserde bir çocuk kar tanelerini tadarken resmedilmiş ve bu tanelerin bir yangından çıkan duman ve korlar olduğu ortaya çıkmıştır. Kasaba, eserin Banksy tarafından yapılmış olma ihtimaliyle çalkalandı, garaj sahibi eseri vandalizmden koruma sorumluluğundan duyduğu korku ve endişeyi dile getirdi ve sonunda eseri örtmek için plastik bir perde ve güvenlik görevlileri finanse edildi.

Bu yeni gerçeklik, Banksy’nin görünmemeye devam ettiği ancak Instagram gibi sosyal medya uygulamalarında halkıyla etkileşime girdiği yeni bir görünürlükle kendini gösterdi; aktif olarak yeni parçalar yayınladığı ve yaratım iddiasında bulunduğu için hayranlarının ve koleksiyoncuların Banksy’nin eserlerinin yazarlığını doğrulamak için takip ettiği bir yer haline geldi.

Banksy’nin Mirası

21 Mayıs 2007’de Banksy, Yaşayan En Büyük Britanyalı ödülünü almak üzere seçildi. Shepard Fairey, Zevs, D*Face ve Ron English gibi diğer sanatçılarla birlikte, grafitiyi 1980’lerin tipik “kabarcık yazı” tarzından günümüzün “anlatı odaklı sokak sanatına” dönüştürmesiyle tanınır. Bu çağdaş sokak sanatı, Banksy’nin şablonlarından Swoon’un buğday ezmesi posterlerine, Zevs’in “tasfiye edilmiş logolar” tekniğinden Space Invader’ın çini sanatına kadar estetik ve malzeme açısından önemli ölçüde çeşitlilik göstermektedir. Çırağı Bay Brainwash gibi diğer sokak sanatçıları, Banksy’nin şirket maskotları ve ünlü tarihi tablolar gibi anında tanınabilir imgelerden oluşan özel tarzını benimsemişlerdir.

Banksy’nin gelişmesine yardımcı olduğu ve “post-graffiti sanatı” olarak da adlandırılan bu “gerilla sanatı”, genellikle çalışmanın bir parçası olarak konum ve bağlam üzerinde yoğun bir şekilde oynar ve daha güçlü düşmanlardan (şirketler ve hükümetler gibi) gücü yeniden kazanmayı amaçlar. Bu sanatçılar bunu şirket ve hükümet mekanlarına (reklam panoları, vitrinler ve bariyer duvarları gibi) müdahalelerde bulunarak ve şirket ve hükümet imgelerini (logolar, maskotlar, siyasi figürler ve resmi para birimi gibi) birlikte kullanarak gerçekleştirmektedir. Banksy ayrıca, 2003 yılında Londra’nın Doğu Yakası’ndaki Kingsland Road’da bir depoda gerçekleştirdiği Turf War sergisinde olduğu gibi, sokak sanatının sergilenmesi için alternatif mekânların kullanılmasına da öncülük etmiştir.

Dahası, eserleri müzayedelerde son derece yüksek fiyatlara satılmış, koleksiyonerler ve ünlüler tarafından milyonlarca dolara satın alınmış ve Banksy’yi ticari sanat piyasasının bir parçası haline gelen ilk sokak sanatçılarından biri yapmıştır. Ancak bu ticari başarı, “Ticari başarı bir graffiti sanatçısı için başarısızlık işaretidir” ve “Bu şekilde kucaklanmamamız gerekiyor” diyen sanatçıyı rahatsız ediyor. Sanatçı, “Grafiti suç teşkil etmediğinde, masumiyetinin çoğunu kaybeder” diye düşünmeye devam ediyor. Bu, sanat dünyasında süregelen bir tartışmadır; birçok sanatçı ana akım sanat dünyasının başarısını benimsediğinde “satılmış” olarak görülmektedir. Banksy’nin eserlerinin satış noktaları için temsilciler ve irtibatlar kurması bu tartışmayı daha da alevlendirmiştir. Bununla birlikte, diğer birçok sokak sanatçısı (aynı derecede ünlü Shepard Fairey de dahil olmak üzere) bu meşru geliri daha fazla yasadışı, onaylanmamış gerilla sanatını finanse etmek için kullandıklarını savunmaktadır.

Banksy’nin evrensel ölçekte kabul görmesi aynı zamanda grafitiyi kamusal sanatın uygulanabilir bir biçimi olarak meşrulaştırmış, suç faaliyeti olarak vandalizm ile bir sanatçının yaratıcı aracı olarak vandalizm arasındaki tartışmayı ilerletmiştir (bir bakıma özgürlüğün sembolü haline gelmiştir). Eserlerinin birçoğu, yaratıldıkları dönemde yasadışı olarak yapılmış olarak görülseler bile, çağdaş değerleri nedeniyle binalarda ve diğer kamusal alanlarda kalmaya devam ediyor. Aslında, pek çok bina sahibi orijinal bir Banksy’nin “sahibi” olmaktan fayda sağlamıştır.