Sabotaj! Bu kelime, tahrip ve yıkıma ilişkin imgeleri çağrıştırır. Sabotaj, büyük ölçüde, endüstriyel üretimi engelleyebilecek, ona müdahale edebilecek ya da durdurabilecek şekilde tıkama, tahrip etme, yavaşlatma, tavsatma ya da verimsiz kılmaya denk düşer. Kelimenin usulüne uygun anlamı ise belki de en güzel şekilde Dünya Sanayi İşçileri Konfederasyonu‘nun kullandığı bir ifadede dile getirilmiştir: Verimlilikten itinayla vazgeçilmesi.

hakiki tosun paşa hasım yayın e-jurnal ekibi tam kadro on günlük kafa iznine çıkıyor. onyedi mart'ta sanki o deli deli şeyleri yapan onlar değilmiş gibi sessiz sedasız atölyeye geri dönüyor. anahtar paspasın altında (ketılı fişte unutmayın). si yu leytır! ve yaşasın sekiz mart!

rasta, tarihsel ve politik boşluk içinde aniden ortaya çıkmamıştır. atlantik ötesi dünyada, siyahların günlük hayatının parçası haline gelen yüzyıllık direniş tarihinin bir ürünüdür. bu yolculukta karşımıza politik isyanlar, açık denizlerde ayaklanmalar, devrimci bireyler ve fikirler ve tabii ki siyah dünyasının politik mücadele ve kültürel ifadelerine tarihsel devamlılık kazandıran müzik çıkıyor.

Kimileri, çağımızın en büyük mucizesi ve bütün uygarlığımızı kurtaracak nötron bombasının, insanları öldürdüğü için, kullanılmasına karşı gelmektedirler. Şunu unutuyorlar: Hem insanları öldürmeyecek hem de yapıları yok etmeyecek bomba başka ne … işe yarayacaktır? Bir bombayla, haşereleri öldürücü ilaç pompalarını birbirine karıştırıyorlar: Nötron bombası sinek pompası değildir.

ütopya, her şeyden önce, aşırı gerçekçi bir şeydir. bir müşterek inşası ya da keşfi varsa, ütopya da var demektir. bir diğer ütopyacı başlık ise zenginliğin bölüşümünü nasıl etkin bir şeye, bir üretim biçimine dönüştürebileceğimizi dert edinmektir. ütopya, öznelliğin üretimiyle ilişkili biçimde gerçekliği üretmektedir.

Կա՛մ վտանգն էր ինձ շատ սիրում, կա՛մ ես՝ վտանգին: Եվ ահա նորից անդունդի ծայրին էի: Դարձյալ հայտնվել են ինձ հետապնդող մարդիկ: Նրանց զգում էի: Ու շատ լավ գիտեի, որ նրանք չեն սահմանափակվում Քերինչսիզի խմբակով, նրանք այդքան էլ տեսանելի, այդքան էլ սովորական մարդիկ չէին:

"sokak siyasetinden kastım, halkın bir kısmıyla yetkililer arasında dönemsel olarak –ara sokaklardan daha görünür olan kaldırımlara, umumi parklara ya da spor sahalarına– “sokaklar”ın fiziksel ve toplumsal mekânında şekillenen ve dile gelen birtakım çatışmalar ve beraberindeki etkilerdir. bu anlamda sokak, muhalefetlerini dile getirecekleri kurumsal bağlamdan yapısal olarak yoksun olanların toplu halde kendilerini ifade etmelerinin tek alanıdır."

bugünlerde kent hayatına ve apartman dairelerine tıkılıp kalmış bazılarımız evlerimizde bedenimizi biraz da olsa formda tutmak adına skuat, pilates vs. yapıyoruz. hatta sosyal medyada şöyle bir dolandığımızda bu türden egzersizleri yapanların sayısının epey arttığını da görüyoruz. peki, evde egzersiz yapmak ne zaman bu kadar yaygın hale geldi ya da bütün bu hikaye nerede başladı? zaman makinemize atlayıp 1800’lü yılların sonuna ışınlanıyoruz…